Sankcja kredytu darmowego to pojęcie niezbyt powszechne, a wynikające z art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim. Dobrodziejstwo sankcji kredytu darmowego może mieć znaczący wpływ na finanse osób korzystających z różnego rodzaju pożyczek czy kredytów. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, czym jest sankcja kredytu darmowego, kiedy można z niej skorzystać, jakie niesie zalety i wady, a także co zrobić, aby z niej skorzystać i jak postępować w przypadku problemów z jej uznaniem.

1. Co to jest sankcja kredytu darmowego?

Sankcja kredytu darmowego to pojęcie prawnie regulujące sytuację, w której pożyczkobiorca ma prawo do nieodpłatnego korzystania z pożyczonych środków finansowych w określonych przypadkach. Innymi słowy, jest to sytuacja, w której pożyczkobiorca nie jest zobowiązany do zapłaty odsetek czy innych dodatkowych opłat związanych z pożyczką w ustawie o kredycie konsumenckim wskazanych pod pojęciem Całkowitego kosztu kredytu, pod warunkiem spełnienia określonych warunków prawnych.

2. Kiedy można zastosować sankcję kredytu darmowego?

Sankcję kredytu darmowego można zastosować w przypadkach szczegółowo określonych w ustawie o kredycie konsumenckim. Najczęściej dotyczy to sytuacji niewywiązania się pożyczkodawcy z ustawowego obowiązku informacyjnego, nieuczciwych praktyk ze strony pożyczkodawcy, naruszenia praw konsumenta, czy nieprawidłowości w treści umowy kredytowej. Przykładowo, jeśli umowa kredytowa nie zawiera wskazanych w art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim, zawiera niejasne lub niedozwolone postanowienia, które są niekorzystne dla konsumenta, może on domagać się zastosowania sankcji kredytu darmowego.

Oświadczenie sankcji kredytu darmowego można złożyć w każdej chwili ale nie później niż rok od dnia wykonania umowy, ponieważ zgodnie z art. 45 ust. 5 ustawy o kredycie konsumenckim do wygaśnięcia uprawnienia dochodzi dopiero po roku od dnia wykonania umowy, przy czym nie wygasa ono w przypadku skutecznego wypowiedzenia, wygaśnięcia lub upływu terminu spłaty umowy o kredyt konsumencki– ze skutkami ex nunc.

Przez wykonanie umowy należy rozumieć sytuację, w której należycie wypełniono wszystkie obowiązki w ramach stosunku kredytu konsumenckiego, w tym obowiązki powstające z mocy ustawy (np. odnośnie do zapłaty odsetek za opóźnienie na podstawie art. 481 § 1 k.c.). Chodzi o obowiązki dotyczące świadczenia głównego i świadczeń ubocznych, po stronie konsumenta oraz kredytodawcy, wykonane dobrowolnie lub przymusowo. W typowych przypadkach umowę o kredyt konsumencki uznaje się za wykonaną w dniu, w którym konsument spłacił ostatnią należność z tytułu tej umowy na rzecz kredytodawcy. Możliwe są jednak sytuacje, w których ostatnia czynność w ramach stosunku kredytu konsumenckiego należy do kredytodawcy. W takim wypadku roczny termin określony w art. 45 ust. 5 ustawy o kredycie konsumenckim biegnie od daty wykonania tej czynności przez kredytodawcę.